Yngresleiar

Så var eg blitt leiar i yngres. Det hadde seg slik at lærarvikaren Johanna  reiste vidare etter sine to år på Leiknes, og då var plutseleg  yngres også utan leiar. Det var ikkje mange å ta av, og assosiert medarbeidar Britt rykte opp, med  Magne Angelskår som  hjelpemann. 

Yngres var ungdomsarbeidet i indremisjonen  då eg var ung. Det var for dei i alderen 12-16-17, og hadde eit litt lettare form, med leikar, opplesing, tale og song.  Det er vel litt likt det som i dag heiter Tweens. 



Lite hadde eg greia på det eg gjekk til, og i byrjinga var det  mykje leikar og konkurransar. Stemninga vart ofte høg, uroa like så, men roa senka seg til den 10 minuttar lange andakten eg held. Me hadde eigne songbøker til yngres,. eit lite hefte med raudt omslag, men kva det heitte er ute av minnet no. Songar var eg ikkje, men så vidt eg hugsa kunne Magne ta opp tonen, så vi song det vi var gode for. 

Vi heldt til i veslesalen i bedehuset, og han måtte varmast opp. Eg kom heim laurdag ettermiddag , for det var enno ikkje 5 dagars veke. Etter ein time eller to  gjekk eg ofte gjennom marka frå Flossvik for å setje på omnane, eller fyre opp i omnen. Det vart lite tid heime, så etterkvart overtok dei i Myrane å setje på varmen, til glede for alle partar. 

Det var mange ungdommar  på møtene. Dei fleste i aldersgruppa gjekk der. Det var jo ikkje så mykje anna å ta seg til ein laurdagskveld. Eg har jo høyrt i etterkant at ein del av dei som gjekk på yngres brukte å møtast der, for så å planleggje vidare utferd på dans, men det var eg lukkeleg uvitande om den gongen.


                                                               Ill.foto

Var det tilreisande emisserar, var dei ofte med på møtene, og held andakt og song. Misjonærar fortalde om arbeidet i fjerne land, og viste lysbilete eller film  frå verksemda deira. 



Ein gong var den unge emisseren Bernt Falkum med. Han var utsending frå Vestlandske indremisjon, og verka ei tid i Nordhordland indremisjon. Han var eit brennande vitne , så han gjekk ut og tala med ungdommane, og etterkvart kom han inn med 4 som ville bli frelst. Vi bøygde kne, og dei 4 tok imot Jesus, som det heitte. 



Det vart litt meir fres på yngresmøtene etter dette. Dei nyfrelste vitna, og las frå nytestamentet, og fleire ungdommar vart med. Raknestunet på sørsida av Osterfjorden , hadde nett opna.  Ein del av oss reiste dit på leir, og slik vart gløden og gudslivet halde oppe hjå fleire. 

Nokre vart freista av den flokken som drog på dans, og valde, i alle fall for ei tid den breide veg vidare i livet, men nokre held ved  kristentrua og er på den vegen i dag og. 

 Yngres hadde eiga julefest i nokre år, med utanbygds talar, påsmurde brødskiver, kakao og juletregong. 


Kommentarer

Legg inn en kommentar

Populære innlegg fra denne bloggen

På gamle stigar- i Husdalen.

Bilde
Då Sigmund Husdal kom inn i livet til mor i 1961, og eg og syskena mine samstundes fekk ny stefar, så hende det mykje nytt. Eg overnatta i år i Husdalen for fyrste gong på mange år, og då kom tankane om korleis det var då me starta å reise dit. Husdalen er ein avsidesliggjande gard ein times gange frå Bjørsvik. Du reiste dit, anten med rutebåten eller vart køyrt,  og gjekk så ei ganske bratt stigning opp til Husdalsvatnet, der du anten kunne ro over, eller gå den bratte og til dels glatte stigen opp til Grautevika, der det var kjerreveg resten av vegen. Me ungane lærde snart snarvegane, der du kunne korta inn turen med opptil 10 minuttar. Det du måtte ha med deg, bar du på ryggen og i hendene, så vi måtte ha eit par kvilepausar uansett. Vel oppkomen var det tre hus, der bestemor og bestefar budde i det eine,  Ivar og Olaug budde i det andre saman med ungane sine, og Sigmund hadde kjøpt det nedste huset, og hadde det som ei familiehytte, der også søskena hans kunne vera på vi
Les mer

Fløksand husmorskule

Bilde
Litt frå 60-talet.  Då eg var ferdig med gymnaset i -64, meinte mor at eg måtte kunna koka poteter. Det kunne eg, men forat utdanninga mi skulle vera perfekt, så måtte eg ha eit halvår på husmorskule. Denne skulen var og god å ha både om ein skulle søkje sykepleie eller bli hustellærar. Så eg søkte opptak ved Fløksand husmorskule våren 1965, og kom inn. Skulen var då vel etablert, opna 1909, og nyrestaurert i 1954. Mange kjende personlegheiter har gått her, og eg lærde seinare at Ingrid Espelid Hovig var elev her i 1943, då det ikkje var elektrisitet, og alt måtte kokast på ved og kol i kjellaren. Ho kom tilbake som lærar i 1954, til ein  skule som var i topp stand .  ( Ingrid Espelid Hovig og Olga Leiknes Hopsdal møtes etter 61 år. Dei var kullingar i 1943) Vi fekk ei liste så langt som eit vondt år med alt ein skulle ha med, så mor var engasjert i vekesvis med å sy. Det var sengetøy og håndklær, arbeidsklede, forkle, hette, høvelege sko, og mykje meir som eg ikkje hugsa. Al
Les mer

Hermetisering av middag og frukt, og søndagsdessertar

Bilde
. I dag har vi fryseboksar, og vi kjøper ferskt det meste av året. Vi har det lettvint, og gløymer at for eit par generasjonar sidan var matlaging og husstell  fulltids- jobb. Eg hugsar at mor hermetiserte kjøttkaker med brun saus  og kottelettar. Det var same omstendelege prossessen, med vasking og sterilisering av Norgesglas, koking og steiking av kjøtet som skulle hermetiserast.  Det vart lagt koheit på glasa, og fyllt heilt fullt, og så vart lokket skrudd på. Glasa vart sett i kjellaren, og teke opp til sundagsmiddag  ut over hausten og vinteren. Det kunne vera ein sjangse at maten vart bederva, så ein måtte lukte på, før ein varma det opp. Ellers hermetiserte mor frukt kvar haust. Også der var det vasking og sterilisering av glas, som var oppevart i varm steikeomn til ein skulle bruka dei. Pærer vart skrella og koka i sukkerlake til dei vart møre, og lagt på glas. Ein hella den kokande sukkerlaken over, så glaset vart heilt fullt, og la glaslokket med gummiring på, og skr
Les mer