Utmark 2




                                    Utsikt frå huset på Flossvika ( Gudmund utan lov)
Då me flytta til Flossvikjæ  vart det enno meir utmark. Det var brakjeland, med mykje eine og ymse slags lyng, små myrar med meir eller mindre væte,  eit og anna furetre og litt bjørk i krullar. Så var det older, sjølvsagt, Nordhordlands nasjonaltre . 
Det var mange myrar. Små vasshol, våte stader og tuver, myrull over det heile, ein stad der ein kunne hoppe frå tuve til tuve, og passe seg for hola og søkkjemyr. Det verserte grufulle historier om desse stadene blant oss ungane, om korleis  dyr og menneske hadde rota seg borti eit slikt hol, og heilt eller nesten kava seg under. For det var ikkje gagn i å streve for å komme opp att,  
                                                              

Di meir du streva, di meir drog myra deg ned. Hende det at du slumpa nedi eit myrhol, så var du snar opp att, og torde ikkje fortelja det heime, men kunne nok skryta til vener om at du nesten hadde blitt sogen ned i søkkjemyra, og at du med nød og neppe fekk støvelen opp att.- Det nådde heilt opp hit-. Du viste på støvelen.
Utmarka var leikeplass og utforsking. Du gjekk dei gamle vegane og stigane, fylgde dyretråkk og vassa deg gennom underskog. På den tid var det mindre av det, for dyra som beita heldt skogen nedåt.  Dei mange turane   gav deg ei unik forståing av vekslande årstider, der du såg etter vårteikn og haustteikn, fann kvitveis og haustfarga blad, prøvde den sprøe isen på pyttane, eller smøygde deg fram under snøtunge greiner.
Du gjekk over rindane, og prøvde å klatre ned der det var brattast. Du var ein slags oppdagar, som undersøkte villmarka og erobra henne på ny, som generasjonar hadde gjort før deg. Etter deg vart det ikkje så mange, for eit tiår etter var den nye vegen gjennom Mundalsberget og den nye traseen frå Leiknes til Hillesvåg påbegynt, og min barndoms eventyrrike var rasert, gjennomskoren  av  breid          asfalt    der bilar køyrde i 80. 

To av bileta er lånt frå Gudmund Husdal si Facebookside utan lov . Copyright ? 

Kommentarer

Legg inn en kommentar

Populære innlegg fra denne bloggen

På gamle stigar- i Husdalen.

Bilde
Då Sigmund Husdal kom inn i livet til mor i 1961, og eg og syskena mine samstundes fekk ny stefar, så hende det mykje nytt. Eg overnatta i år i Husdalen for fyrste gong på mange år, og då kom tankane om korleis det var då me starta å reise dit. Husdalen er ein avsidesliggjande gard ein times gange frå Bjørsvik. Du reiste dit, anten med rutebåten eller vart køyrt,  og gjekk så ei ganske bratt stigning opp til Husdalsvatnet, der du anten kunne ro over, eller gå den bratte og til dels glatte stigen opp til Grautevika, der det var kjerreveg resten av vegen. Me ungane lærde snart snarvegane, der du kunne korta inn turen med opptil 10 minuttar. Det du måtte ha med deg, bar du på ryggen og i hendene, så vi måtte ha eit par kvilepausar uansett. Vel oppkomen var det tre hus, der bestemor og bestefar budde i det eine,  Ivar og Olaug budde i det andre saman med ungane sine, og Sigmund hadde kjøpt det nedste huset, og hadde det som ei familiehytte, der også søskena hans kunne vera på vi
Les mer

Fløksand husmorskule

Bilde
Litt frå 60-talet.  Då eg var ferdig med gymnaset i -64, meinte mor at eg måtte kunna koka poteter. Det kunne eg, men forat utdanninga mi skulle vera perfekt, så måtte eg ha eit halvår på husmorskule. Denne skulen var og god å ha både om ein skulle søkje sykepleie eller bli hustellærar. Så eg søkte opptak ved Fløksand husmorskule våren 1965, og kom inn. Skulen var då vel etablert, opna 1909, og nyrestaurert i 1954. Mange kjende personlegheiter har gått her, og eg lærde seinare at Ingrid Espelid Hovig var elev her i 1943, då det ikkje var elektrisitet, og alt måtte kokast på ved og kol i kjellaren. Ho kom tilbake som lærar i 1954, til ein  skule som var i topp stand .  ( Ingrid Espelid Hovig og Olga Leiknes Hopsdal møtes etter 61 år. Dei var kullingar i 1943) Vi fekk ei liste så langt som eit vondt år med alt ein skulle ha med, så mor var engasjert i vekesvis med å sy. Det var sengetøy og håndklær, arbeidsklede, forkle, hette, høvelege sko, og mykje meir som eg ikkje hugsa. Al
Les mer

Hermetisering av middag og frukt, og søndagsdessertar

Bilde
. I dag har vi fryseboksar, og vi kjøper ferskt det meste av året. Vi har det lettvint, og gløymer at for eit par generasjonar sidan var matlaging og husstell  fulltids- jobb. Eg hugsar at mor hermetiserte kjøttkaker med brun saus  og kottelettar. Det var same omstendelege prossessen, med vasking og sterilisering av Norgesglas, koking og steiking av kjøtet som skulle hermetiserast.  Det vart lagt koheit på glasa, og fyllt heilt fullt, og så vart lokket skrudd på. Glasa vart sett i kjellaren, og teke opp til sundagsmiddag  ut over hausten og vinteren. Det kunne vera ein sjangse at maten vart bederva, så ein måtte lukte på, før ein varma det opp. Ellers hermetiserte mor frukt kvar haust. Også der var det vasking og sterilisering av glas, som var oppevart i varm steikeomn til ein skulle bruka dei. Pærer vart skrella og koka i sukkerlake til dei vart møre, og lagt på glas. Ein hella den kokande sukkerlaken over, så glaset vart heilt fullt, og la glaslokket med gummiring på, og skr
Les mer